آشتی با محيط زيست با الیاف زیست تخریب پذیر
مواد زیست‌تخریب‌پذیر به دلیل مغذی بودن برای خاک، ادامه چرخه طبیعت و برگشت هزینه‌ها مـی‌توانند جایگزین مناسبی برای الیاف معمول و همیشگی نساجی به منظور توسعه پایدار و جبران کمبود ماده اولیه مورد نیاز صنایع مد و پوشاک باشند.
اصطلاح زیست‌تخریب‌پذیر کامپوزیت به رده‌ی جدیدی از الیاف نساجی گفته می‌شود که در اصل یـک ترکیـب صد در صد تجزیه زیستی است. این ماده از منابع سازگار با محیط زیست مانند: نشاسته و نیشکر و غیره به دست می‌آید. گسترش استفاده از این مواد بیولوژیکی در ساخت محصـولات نساجی به دلیل کاهش آلاینده‌های زیستی و حفظ چرخه طبیعت است. از سـوی دیگر کمبود منابع طبیعی و فرسایش خاک ها از جدیدترین چالشهای حال حاضر دنیا در بخش صنعت مد و محصولات نساجی می‌باشد. استفاده از پسماند پلاستیکی و نساجی (PET) به عنوان منابع تجدیدشونده از مهم‌ترین راهکارهایی می‌باشد که طی سال‌های اخیر مطـرح بوده و موضوع جدیدی نمی‌باشد و روی آوردن به استفاده از منابع طبیعی تجزیه زیستی کامپوزیتی (زیست‌تخریب‌پذیر) مبحث جدیدی است که به نظر اجتناب‌ناپذیر مـی‌رسـد. ایـن نکـات باعث شده است که در سطح جهان تحقیقات و پژوهش زیادی در ساخت مـواد نساجی کامپوزیتی انجام بگیرد. طیف وسیعی از مواد زیست‌تخریب‌پذیر وجود دارند که می‌توانند در ساخت الیاف کامپوزیـت مورد استفاده قرار گیرند. از جمله این مواد می‌توان به الیاف کتان، کنف، و انواع نو ظهوری چون جلبک، چای، شیر و غیره اشاره نمود. از ایـن رو منابع زیست‌تخریب‌پذیر بـه علـت تولید همسو با طبیعت، تجدیدشوندگی، مسائل زیست محیطی و مغذی بودن برای زمین و خاک به عنوان یک جایگزین مناسب برای منابع طبیعی و شیمیایی معمول نساجی مـورد توجـه قـرار می‌گیرند.
تاثیرات مثبت الیاف تخریب‌پذیر
- جلوگیری از آلودگی محیط زیست: به این معنی که زباله‌های ناشی از مصرف کالاهای ساخته شده از مواد زیست‌تخریب‌پذیر با قرار گرفتن در مجاورت خاك تجزیه شده و متلاشی می‌شوند.
- جلوگیری از افزایش گازهای گلخانه‌ای: منابع اصلی تولید پلی‌لاکتیک‌اسید طبیعی و غیر سمی هستند و از محصولات نفتی برای ساخت آنها استفاده نمی‌شود در نتیجه باعث کاهش گازهای گلخانه‌ای می‌شود.
- کاهش استفاده از منابع نفتی: در تولید پلی‌لاکتیک‌اسید، نه تنها از نفت به عنوان ماده اولیه استفاده نمی‌شود، بلکه فرآیند تولید آن نیز به منابع سوختی کمتری نیاز دارد.
- استفاده از منابع تجدیدشونده: گیاهان به عنوان مواد اولیه تولید الیاف زیست‌تخریب‌پذیر جزء منابع قابل بازیافت می‌باشند. لذا هر یک از این ویژگی‌ها به تنهایی می‌تواند دلیلی محکم بر گسترش تولید و کاربرد پلی‌لاکتیک‌اسید در مقایسه با پلاستیک‌های امروزی باشد.
منبع: مجله نساجی موفق